قربون سه مرد: پیر سر او، حج ِ امیر، جوو مرد

بیشتر از صد سال پیش یک بیدختی [۱] دخو مبینه که از سر اُو ، یک پیر ورمخزه میه به قبرستو و ده پیشون قبرستو چودستش ور یک قبر مزنه و مگه: حج امیر وخه که بلا رسی، وخه که برم جوومردرم خبر کنم و جلو بلا بگیرم. از قبر یکه بدر میه و خه هم مرن ورو تُپه ده باله قبرستو و یکه دگر جیغ مکنن به اسم جوو مرد. یک جوون خه لباسه سفید از قبر بدر میه و خه هم مرن ور کوچه در رود که از قبرستو به بیدخت مشد و سه تَیی دست خو وجلو کوچه مگیرن و جلو بلا مگیرن. بعد مگن که ازیجا وربعد بلا بدر شو. و هر کدوم ورمگرده بهموجه که بدر اومدن و بی رد مشن.